பெண்ணே உன்னில் மட்டும் இத்தனை அழகா
கண்ணசைவே கோடி என்று சொன்னது யாரோ
நடையழகை அன்னமெனச் சொல்வது எதனாலே எவராலே
இடையழகோ ஒடிந்து விடுமென்று சொல்லி வைத்தாரே
பார்வையில் காந்தமுண்டோ கவர்ந்து செல்லும் மாயையோ
கார்முகில் கூந்தல் பாம்பாய் வளைந்து நெளிந்தா
நிலவைக் கொண்டு முகம் காண வைத்தாயோ
நித்திரை பலருக்கு மறக்கச் செய்து விட்டாயே
தாமரை மொட்டென்றும் சந்தனத் தேரென்றும் சொன்னாரே
பூமகள் நிலமகள் சந்திரன் அனைத்தும் நீதானோ
நளினம் அன்பு அன்னை
யாவும் உன்னுருவா
ஒளிரும் புன்சிரிப்பில் கட்டுண்டு போனேனே பெண்ணே !
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக