மஸ்கட்

 மஸ்கட்

பிஸினஸ் தொடங்கிய ஒரு வருடத்திலே, எனது உறவினர் மூலமாக ஓமன் போக வாய்ப்பு வந்த போது, மிகக் குறைந்த ஊதியமாயினும், அனுபவத்திற்காக ஒப்புக் கொண்டு, மஸ்கட்டில் சென்று இறங்கிய போது நல்ல வரவேற்பும், ஊரைச் சுற்றிப் பார்க்க வழிகாட்டியும், ஒரு பெரிய பிஸினஸின் அதிகாரி என்ற மாயத் தோற்றமும் பிரமிக்க வைத்தன. மறுநாள் ஜீப்பில் ஏறி பாலைவனச் சாலையில் 450 கிமீ பயணித்து, GPS உதவி, கட்டாய ஓய்வு இவைகளோடு பிரிட்டிஷ் பெட்ரோலியம் கம்பெனியின் கேஸ் ஆய்வு நிறுவனப் பிரிவின் கேம்ப் சைட் அடைந்த போது, மணல் காட்டின் நடுவே விட்டது போன்ற மனநிலை.

பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகள், இந்திய அதிகாரிகள், தொழிலாளிகள் என ஒரு பெரிய வேலியிடப்பட்ட காம்பவுண்டிற்குள்.

அலுவலகம், தங்குமிடங்கள், உணவு பரிமாறுமிடம், உபகரணங்கள் வைக்குமிடம் என எல்லாமே கண்டெய்னர்களில் உருவாக்கப் பட்டிருந்தன. மெட்டீரியல் கண்ட்ரோலர் என்ற அப்பதவிக்கு, என்னுடைய அனுபவத்தில் பத்தில் ஒரு பங்கே போதுமானது, ஊதியம் அதற்கான அளவே என்று அறிந்த போது மன வருத்தம் அடைந்த போதிலும் சிறிது காலம் மட்டுமே,புதிய பாலைவனத் தொழில் அனுபவம் கிடைக்கட்டும் என அமைதி அடைந்தேன்.

உணவு வகைகள், ஏசி அறை வேலை என்பது ஒரு புறமும், பாலைவன கொடும் வெப்பம், மொபைல் சிக்னல் கிடைக்க கேம்ப்பின் ஒரு மூலைக்குச் சென்றே பேச வேண்டும் என்பதெல்லாம் ஆங்கிலப் படக் காட்சிகள் போலத் தோன்றியன. பிரிட்டிஷ் அதிகாரிகளுக்கு சலுகை அதிகம் என்ற பாகுபாடும் காணப்பட்டது.

எங்களைப் போன்ற அதிகாரிகளுக்கு தனித்தனியே அறைகள் அனைத்து வசதியுடன், தொழிலாளிகளுக்கு டார்மிட்டரி போன்ற பொதுவான அறைகள், குளியலிடங்கள், உணவருந்தும் இடம் என வேறுபாடுகள் இருந்தன. காலை ஆறு மணிக்குத் தொடங்கி மாலை ஆறு மணி வரை, இடையில் மதிய இடைவேளை இரண்டு மணி நேரம் என அலுவல் நேரம். மாலையில் ஒரு நடைப் பயிற்சி வெளிச் சாலயில் செல்லும் போது சூடான காற்று மணல் துகள்களோடு முகத்தில் அறையும்.

கேஸ் எக்ஸ்புளோரேஷன் என்பதால் எனது பழைய அனுபவங்கள் உதவியாய் இருந்தன. வேலைப் பளு எதுவும் இல்லை, வெயில் தாக்கம் தவிர. எனது சர்டிபிகேட்கள் உண்மையானவையா என்று கண்டறிய இந்தியாவுக்கு அனுப்பப் பட்டிருந்தன. நான் சென்றிருந்த விசா பயணியருக்கு உரியது. ஒர்க் பெர்மிட் வாங்கித் தருவதாகக் கூறி ஓமன் ஏஜெண்ட் என்னிடம் கூறியபடியே இருந்தான். அலுவலகத்தில் இணையும் முன்னரே, கல்லூரி வகுப்புத் தோழர்களை மஸ்கட்டில் சந்தித்திருந்தேன். ஆறுமுகம் வீட்டில் சப்பாத்தியும் உருளைக்கிழங்கும் சுவையாக இருந்தது. ஓம்கர், பாலா, ஆறு இவர்களோடு ஒரு சிறிய கெட் டூகெதரும் நடந்தது.

புராஜக்ட் சைட் செல்வது, ஸ்டோர்ஸ் மேற்பார்வை என நாட்கள் ஓடிய போது, எனது விசாக் காலம் முடிவடைந்து விட்டது. விசாவும் இல்லை, ஒர்க் பெர்மிட்டும் இல்லை என்ற போது மன அழுத்தம் மிகுந்தது. சிறை கூடச் செய்யப்படலாம் கேம்ப்பை விட்டு வெளியே சென்றால். இதனால் வாக்குவாதங்கள், கோபச் சண்டைகள் எனது உறவினர் மற்றும் ஏஜென்ட்டுடன்.

முதல் கால அளவு முடிந்து இந்தியா திரும்பிய பிறகு மீண்டும் இங்கே வருவதில்லை என அப்போதே முடிவெடுத்தேன். பதினைந்து நாள் விடுப்பு உண்டு. விசா இல்லாததால், ஏஜெண்ட் விமான நிலையம் வந்து ஃபைன் கட்டிய பிறகே நான் பயணிக்க முடியும். நண்பர் ஆறு உதவியோடு வேலை செய்த நாட்களுக்கான ஓமன் ரியாலை வங்கியில் செலுத்தி, இந்தியாவுக்கு டிரானஸ்பர் செய்து, சர்டிபிகேட் ஒரிஜினல் நண்பர்கள் மூலமாக பயணம் செய்வதற்கு முந்தைய நாள் பெற்று, மறுநாள் விமானத்தில் அமர்ந்தபோதே நிம்மதிப் பெருமூச்சு வந்தது. விசா இல்லாமல் இருப்பது சகஜமப்பா என்று நணபர்கள் கூறினாலும் என் மனது ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. ஒரு பெரிய தொழில் தொடங்க என் உதவி தேவையென்று பொய்யாகக் காரணம் கூறி, வேலை வாய்ப்பு ஏஜண்டாக செயல் பட்டது பின்பே தெரிந்ததால், வீடு சேர்ந்தவுடன் திரும்ப வருவதில்லை எனத் தெரிவித்து இ மெயில் அனுப்பி விட்டேன். முன்னதாக பிரிட்டிஷ் பெட்ரோலிய அதிகாரிகளுக்கும் தகவல் தெரிவித்து விட்டேன். மறக்க முடியாத பாலை வன அனுபவம் அது. இப்போது மலையாளப்படம் ஆடு ஜீவிதம் பார்த்த போது என் அனுபவத்தை நினைத்துக் கொண்டேன். இரவில் அடிக்கும் காற்றில் வெளியே வைக்கப் பட்ட பொருட்கள் அனைத்தும் மணலில் மூழ்கியிருக்கும். தொழில் நிமித்த பயண அனுபவங்களில் இதுவும் ஒன்று.