மதங்கள் சொல்வது ஒற்றுமை

 எதையோ ஒன்றைத் தொலைத்து எதையோ ஒன்றைத் தேடும் மனிதா !

இதையோ தேடி இங்கே வந்தாய் என்றே கேள்வி கேளாயோ ?

இதயம் உளதா இரக்கம் அரிதா அரக்கன் ஆனாயோ !

உதயம் என்றோ , உனது மனதில் மனிதம் என்பது !

உரக்கச் சொல் உறவுகள் கொல்வாயோ ? உண்மை விளம்பு !

உரிமை உனக்கு எவன் தந்தான் உயிர்கள் பறிக்கச் சொல்லி!

மதங்கள் சொல்வது ஒற்றுமை ஒழுக்கம் பிறரை உன்போல் நினை !

மறந்த உனக்கு மன்னிப்பே இல்லை மரணம் ஒன்று மட்டுமே

Here’s a rhyming version of your poem, keeping the message strong and poetic:

---

**O seeker of what you’ve lost in vain,**

Chasing shadows, bearing pain —

Did you pause and ever ask,

Is this your chosen task?

Is your heart still warm, or turned to stone?

Has mercy left you all alone?

Have you become what you once did fear —

A soulless beast with none held dear?

Once in your mind, compassion bloomed,

Now in silence, it's entombed.

Would you raise your voice to break

The bonds of love, for power’s sake?

Who gave you the right to kill,

To trade a life for your own will?

Faith speaks of unity, not divide —

See others as yourself, with pride.

But you forgot, and now must see —

No pardon waits — just destiny.

For those who lose their human breath,

The only truth remains: is death.