பூடான் - ஏப்ரல், 19/2025
காலையுணவுக்குப் பிறகு, புனாகா நோக்கிப் பயணம். முதல் நிறுத்தம் டோச்சுலா பாஸ் என்ற மலையுச்சி. குளிர் உடம்பைத் துளைத்ததால், பலரும் ஸ்வெட்டர் அணிந்து கீழே இறங்கி, 108 ஸ்தூபா என்ற தூண்கள் நிறைந்த சிகரம் போன்ற இடத்தில் போட்டோக்கள் எடுக்க ஆரம்பித்தனர். பெரிய பள்ளத்தாக்கு,உயர்ந்த மரங்கள் கண்ணைக் கவர்ந்தன. அங்கேயுள்ள தேநீர் விடுதியில. மசாலா டீ அருந்தியபடி வெளியழகை இரசிக்க முடிந்தது.
பூங்காவுக்குள் நடக்க ஆரம்பித்த போது சிறிய குளம் ஒன்று, அதைச் சுற்றிலும் கல்லூரி மாணவர்கள். சில போட்டோக்கள் எடுத்து, நடைபாதையில் தொடர்ந்த போது, வெள்ளை நிறப் பூக்கள் சுமந்த செடியொன்றின் அருகில் எல்லோரும் போட்டோக்கள் எடுத்தத பிறகு, வேறெதுவும் பார்வையிட இல்லாததால், பூங்கா என்பதை விட, காடு போன்ற அவ்விடத்தை விட்டுப் பயணம் தொடர்ந்தது.
முன்னதாக கைடு ஜகன் பூடானின் சரித்திரம் பற்றிய விவரங்களைக் கூறிய வண்ணம் வந்தார். 1629க்குப் பிறகு உருவான பூடான்,1907க்குப். பிறகு மன்னராட்சி் முறைக்கு மாறி, பிற்காலத்தில் ஜன நாயக முறைத் தேர்தல் நடை பெற்றாலும், மன்னரே நாட்டின் தலைவர் ஆவார். மதகுரு மத சம்பந்த முடிவுகளும், அரசியல் சம்பந்த முடிவுகளை தேர்ந்தெடுக்கப் பட்ட முதன்மை மந்திரியும் எடுப்பர் என்றும், ஆனாலும் இவர்களும் மன்னருக்குக் கட்டுப் பட்டவரே ஆவர் என்பதைத் தெரிவித்தார். பொதுவாக புனாக வெப்பம் அதிமாதலால், குளிர் காலத் தலை நகராக மாறுமென்றும், வெயில் காலங்களில் திம்பு தலைநகராகவும் செயல்படுமென்றும் தெரிவித்தார்.
புனாக அடைந்து மதிய உணவை மோச்சுகா ஆற்றங்கரையில் முடித்த பிறகு, ஆர்வ மிகுதியில் நானும் மற்ற இருவரும் ஆற்றில் கால் நனைத்து வர கூழாங்கற்கள் மேல் நடந்து, ஆற்றில் இறங்கிய போது சற்றே சேறுடன் கலங்கி இருந்தது..
சிறிது நேர ஓய்வுக்குப் பிறகு, கோட்டை விசிட். சிரமப் பட்டு படிகளில் ஏறி உள்ளே நுழைந்தபோது, புத்தர் கோயிலும், மன்னர் வந்தால் தங்கும் அரண்மனையும் பின் பகுதியிலும் அரசு அலுவலகங்கள் முதல்
மாடியிலும் இருந்தன. கோட்டையை அடைய ஆற்றுப் பாலத்தைக் கடந்தபோது , சுகமான காற்று வீசியது. இவ்வாறு இரண்டு பிரிவாக ஆண், பெண் என்று இரு பிரிவாகப் பாய்ந்து, சங்கமத்தில் ஒன்று சேர்வதாக அறிந்தோம். கோட்டையின் உள்ளே சேவலொன்று, பயமின்றி நின்று கூவிக் கொண்டிருந்தது. நான் வீடியோ எடுத்த போது என் குரலுக்கேற்றவாறு கூவியது.
தொங்கு பாலத்தை நோக்கிப் பயணித்து, வேனில் இருந்து அரை மைல் தூரம் நடந்து பாலத்தில் இறங்கி நடந்த போது , காற்றில் பலமாக ஆடியது. இருபுறமும் கம்பி வலை இருந்த போதும் பாதி தூரம் சென்று திரும்பி விட்டேன். பலரும் 220 மீ நீளத்தைக் கடந்து அக்கரை சென்று திரும்பினர்.
இன்றைய விசிட் முடித்து ஓட்டல் Pema Karpo அடைந்த போது பொழுது சாய்ந்திருந்தது. எதிரே ஆறு அழகாகவும், சிறுத்தும், ஓடிக் கொண்டிருந்தது.
( தொடருவோம்)
**Bhutan Diaries – April 19, 2025**
After a hearty breakfast, we set off towards Punakha. Our first stop was the scenic Dochula Pass, nestled amidst the mountains. The biting cold pierced through our clothes, prompting most of us to pull on sweaters as we stepped out of the vehicle. We began clicking pictures at the summit, where 108 stupas stood majestically, creating a stunning visual against the backdrop of a vast valley and towering trees.
At a cozy little tea house nearby, we sipped on masala chai, soaking in the serene mountain views.
Our next destination was the **Botanical Garden**. We paid an entry fee of ₹300 and walked into the information center, where display boards detailed the native tree species, birds, and animals of Bhutan. As we walked around, we noticed several Rhododendron shrubs — Bhutan’s national flower. Unfortunately, since it wasn’t blooming season, there were no flowers in sight.
As we explored deeper into the park, we came across a small pond surrounded by college students. After clicking a few photos, we continued on the trail and found a white-blossomed shrub that became a popular photo spot. With nothing more to explore, the "garden" felt more like a natural forest, and we moved on.
Earlier in the journey, our guide Jagan had shared fascinating insights into Bhutan’s history. He explained how Bhutan came into being around 1629, transitioned to monarchy in 1907, and later adopted a democratic electoral system. Despite these changes, the King remains the head of state. The Prime Minister, though elected, and religious leaders who make spiritual decisions, all operate under the King’s guidance. Jagan also mentioned that Punakha, being warmer, serves as the winter capital, while Thimphu functions as the capital during the summer.
Upon reaching Punakha, we had lunch by the scenic **Mo Chhu River**. Eager to get closer to nature, two others and I walked over the pebbles and dipped our feet in the river — the water was slightly murky with a bit of sediment.
After a short rest, we visited the **Punakha Dzong (fortress)**. Climbing up the steps was a bit challenging, but once inside, we were rewarded with views of the
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக