மன விடு தூது: பூடான் - ஏப்ரல் ,23 & 24/2025

பூடான் - ஏப்ரல் ,23 & 24/2025

எல்லா வித தொடக்கமும் முடிவடையும் என்பதே வாழ்வின் உண்மை. எங்கே தொடர்ந்தோமோ அங்கேயே முடியும் என்பதற்கு இச்சுற்றுலா ஓர் எடுத்துக்காட்டு.

காலையில் ஓட்டலைக் காலி செய்து, புறப்பட்டு, முதல் நிறுத்தம், பரோ விமான நிலைய ஓடு பாதை உயரே இருந்த வியூ பாயின்ட். சிறிய ஓடு தளம். விமானிகள் மலையைக் கடந்த பிறகே ஓடுதளம் தெரியுமென்பதால் நல்ல பயிற்சி உள்ளவர்கள் மட்டுமே இங்கே தரையிறங்க அனுமதிக்கப்படுவர்.

பயணம் தொடர்ந்தது. வந்த பாதையிலே, வரும் போது, மழை என்பதால், பார்க்காமல் விட்டுப் போன புத்தக் கோயிலை அடைந்த போது இப்போதும் மழைத் தூறல். தரை சில இடங்களில் வழுக்கியது. வழக்கம் போல போட்டோக்கள் எடுத்த பிறகு, பயணம் தொடர்ந்தது. புண்ட்ஸோலிங் அடைந்து முன்பு தங்கியிருந்த அதே லோட்டஸ் வில்லா அடைவதற்கு முன்பு, இமிக்ரேஷன் அலுவலகத்தில் எக்ஸிட் முத்திரை பெறப்பட்டது.

மறுநாள் இரண்டு பேர் விமானம் பக்தோக்ராவில் பிற்பகல் 1 20 க்கு , காலை ஐந்தரைக்கு இன்னோவா, அவர்களோடு மேலும் நால்வர் செல்வது என முடிவானது. மற்ற அனைவரும் இரு பஸ்களில் ஆறு மணிக்குக் கிளம்ப தயாராக வேண்டுமெனவும். முடிவானது. பேக்கிங் முடித்து ஓய்வு, இரவு உணவு, ஒன்பதுக்கே உறங்கச் சென்றாயிற்று. காலை உணவு பேக் செய்த ஓட்டல் , பதினைந்து பேருக்கு மட்டுமே, பசித்த சிலர் மட்டும் புசித்தனர்.

முன்னதாக மீண்டும் இமிக்ரேஷன் அலுவலகம் சென்று , லக்கேஜுடன், மீண்டும் ஒருமுறை , சோதனைக்குட்பட்டு, வெளியேறி, லக்கேஜ்களை அடுக்கி, புறப்பட்ட போது மணி ஏழு. ஹைவே என்பதால் இரு டிரைவரும் வேகமாகவும், லாவகமாகவும் ஓட்டினர். காலை உணவுக்கு பக்டோக்ராவுக்கே வரும்படி ஆயிற்று. பயண முதல் நாளில் சாப்பிட்ட அதே ஓட்டல். அனைவரும் சாப்பிட்டு, மதிய உணவும் பேக் செய்து கொண்டனர்.

பதினொரு மணிக்கே ஏர் போர்ட்டில் அனுமதி என்பதால் மெதுவாகக் கிளம்பி, செக் இன் கவுண்டரில், லக்கேஜ் ஒப்படைத்து, வெகு நேரம் காத்திருந்த பின், சிறிது தாமதமாகவே விமானம் புறப்பட்டது. கொண்டு வந்த உணவைச் சாப்பிட்டு ஐஸ் ஜிஞ்சர் டீ ஒன்றை அருந்திய படி, சுற்றுலா் நினைவுகளை, அசை போட ஆரம்பித்தேன்.

அறுபது வயதிற்கு மேற்பட்ட குழு என்றாலும், அனைவரும் இளைஞர்களாகவே மாறி, பாட்டு, நடனம் என மிகச்சுறு சுறுப்பு. பயண நேரங்களில் கேளி, கிண்டல்கள். பெரும்பாலும் யாரும் உறங்கவில்லை. தொங்கு பாலம், பள்ளத்தாக்கு நடை, டைகர் நெஸ்ட் மலையேற்றம் எதிலும் தயங்காத பங்கேற்பு, இளைய வயதினர் பொறாமைப் படும் அளவுக்கு. குழுவினரிடையே நல்ல புரிதல். அழகான பயணம் மாலை ஐந்து ஐம்பதுக்கு பெங்களூரு விமான நிலையத் தரையை விமானம் மிக அதிர்வற்ற லேண்டிங்கில் முடிந்தது. அவரவர் லக்கேஜ்களை பெல்ட் எண் எட்டில் கலெக்ட் செய்து, வீடுகளை நோக்கிப் பயணித்து, நலமுடன் சேர்ந்தேன் என தகவல் குழுவில். இன்னொரு பயணத்தில் மீண்டும் சந்திப்போம். முகங்கள் மாறலாம், முறுவல்கள் தொடரும்.

( முடிவது தொடரும்)

**Bhutan Diaries– April 23 & 24, 2025**

*“Every beginning has an end – and often, journeys come full circle.”*

This trip to Bhutan perfectly illustrates the truth that everything which begins must come to a close. We ended our journey just where we had started.

On the morning of April 23, we checked out of our hotel and set off, with the first stop being a viewpoint overlooking the Paro airport runway. A small airstrip nestled amidst mountains, Paro airport is known for its challenging landing. Only highly skilled pilots are allowed to land here, as the runway becomes visible only after navigating through narrow mountain paths.

The journey continued. While retracing our path, we reached the Buddhist temple we had missed on the way due to rain. Ironically, it was drizzling again. Some parts of the pathway were slippery. As usual, we took photos and resumed our journey.

Upon reaching Phuentsholing, we visited the Immigration Office to get our exit stamps before checking into the same "Lotus Villa" hotel where we had stayed earlier.

**The Next Day: April 24**

Two members of the group were scheduled to fly from Bagdogra at 1:20 PM. An Innova vehicle was arranged for them and four others, with a 5:30 AM departure time. The rest of us were instructed to be ready by 6:00 AM to leave in two buses. After packing, we had dinner and retired early, around 9:00 PM. The hotel had packed breakfast only for fifteen people – only a few, driven by hunger, managed to grab a bite, in the bus travel.

Early next morning, we headed once again to the Immigration Office with our luggage. Following routine security checks, we exited and loaded the luggage. The time was 7:00 AM. Thanks to the highway route, both drivers drove fast and smoothly. We decided to have breakfast in Bagdogra – at the same restaurant we had visited on the first day. After a good meal, lunch was also packed to have it later at airport or in flight.

Since we were allowed into the airport only by 11:00 AM, we left at a relaxed pace. At the check-in counter, luggage was dropped off. After a long wait, the flight took off with a slight delay.

As I sipped on iced ginger tea and munched on the packed lunch, memories of the trip began to drift in. Though most of us were over sixty, our spirits were youthful – filled with song, dance, laughter, and playful teasing during travel. Rarely did anyone nap during the drive. Everyone participated enthusiastically – be it crossing hanging bridges, trekking valleys, or climbing up to the famed Tiger's Nest. The younger crowd