கருமேகமே கண்ணைத் திற

கருமேகமே கண்ணாமூச்சி ஆடும் நேரமாயிது
கண்ணைத் திற மழைநீர் மண்ணில் விழட்டும்
ஆனந்தக் கண்கள் காண ஆவலில்லையா
ஆர்மீது கோபம் உனக்கு அமைதிகொள்
குடம்குடமாய் தெருவெங்கும் மக்கள் சுமந்து
குடிக்க குளிக்கவும் அவதியுற்று கவலையுற்று
எதிலும் அரசியல் லாபம்தேடும் மனிதரைவிடு
எதற்கும் முடிவுரை உன்னாலே முடியும்
வாட்டியது போதும் வந்துசேர் வறட்சிபோக்கு
வாழ்வே கேள்வியாகும் நீயின்றி நீரின்றி
முக்காடு விலக்கி முழுமுகம் காட்டு
மூச்சுக் காற்றும் மழைநீரும் உயிர்நாடி
ஆண்டுதோறும் வெள்ளமாய் வருவாயின்
ஆட்சியர் உன்னிருப்பிடம் உருவாக்கித் தருவர்
ஊழிக்காற்று வரும்வரை உன்மத்த மனிதருக்கு
உன்னருமை தெரிவதில்லை உணர்த்திடு உன்னருமை !