என் இரண்டு கண்களிலே பூத்தவளே
பண் பாடி தாலாட்டி உறங்க வைத்தவளே
சொல்லாத ஊருக்கு பயணித்துப் போனாயோ நீ
பொல்லாத பெண்ணே நீயில்லாத தவிப்பில் நான்
கல்லாக உன்மனதோ கருணை இல்லாமல் போனதுவோ
காலங்கள் கடந்தோடி கால்களும் சோர்ந்து விட்டதடி
அன்று போனவளே அக்கரையை சேர்ந்தாயோ சொல்
என்று உன்முகம் காண்பேன் விடை சொல்வாயா
தெருக் கோலம் போட்ட நாட்கள் நினைவுண்டா
தெரியாமலே போனவளே தேடி நான் வரவா
முதல் காதல் நாயகியே முகம் காணமுடியாதா
முற்றும் எழுதவோ முடிந்த கதை இதற்கு
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக