மௌனத்தில்

 யாரைத் தான் சொல்வதோ பேதமையோ

ஊரைத் தான் உன்னைத் தான்

பேரைத் தான் சொல்வேனோ என்செய்ய

உரைத்தேன் உருகினேன் கடிந்தேன் கதறினேன்

கரையும் காகத்தின் குணமும் உணரவில்லை

புரையோடிப் போனது புற்றுநோய் ஆனது

இரைச்சல் இன்சொல் இழிசொல் இத்தனையும்

வரைந்த கோட்டிற்குள் யாரும் நிற்பதில்லை

உள்ளம் வேதனை கொண்டது மௌனத்தில்

கள்ளம் மனதில் வைத்தே கருத்தா

தேனீக்கள் கட்டிய தேன்கூடு இதுவன்றோ

தேடியே பலமலரின் தேனின் இனிமையுண்டு

விட்டு விடுவீரோ வீண் பேச்சு

சுட்டு விடும் நெருப்பில் கலையாமல்

கூடு சிதறாமல் காத்து நிற்க !