சிறுகவி

பந்தமோ சொந்தமோ வந்ததோ சென்றதோ
எந்தையும் தாயும் என்னுயிர் தந்தனரோ
வந்தனம் தந்துநான் வணங்கிடும் குருமாரே
நொந்திடும் மனம் தேடும் நெருங்கிய மனமொன்றை
வந்திடும் வாழ்வினில் வசந்தம் மாறிமாறி
மந்தமாய் இருந்திடாமல் மகிழ்வுடன் புன்னகைப்பாய்
சந்தம் இல்லாக் கவிதையில் சத்தில்லை
சந்திப் பிழையின்றி தமிழ் பயிலுவோமா
சிந்தனை செய்தே சிறுகவிதை படைத்தேனே
நிந்தனை செய்யாமல் நினைவில் கொள்வீரா
துந்தனாப் பாடும் சிறுகவி நானேதான்
பாந்தமாய் பண்ணிசைக்க பாடலாய் வந்திடுமோ