கவிஞன் காதல்

கவிஞன் காதல் மறக்கலாகாது
கற்பனை ஊற்றே அதுதானே
தேன்வந்து பாயும் காதில்
தேவதை உன் சொல்லின் மகிமை
வார்த்தைகள் வர்ணங்களாகும்
வரவே தென்றலாகும்
கூடுவிட்டு கூடுபாயும்
இதயக்கூடுகள் இடம் பெயரும்
இன்பம் இயற்கையாகும்
இரவும் பகலும் ஒன்றாகும்
காதில் விழும் உன் சொற்கள்
கன்னலாய் இனிக்கும்
கனவு நனவு சேர்ந்திருக்கும்
காதலின் வலிமை சொல்ல
காலமெல்லாம் போதாது
வாலிபம் வயோதிகம்
வேற்றுமையில்லை
வாழும் நாட்கள் முழுதும்
வந்து வந்து போகும் !