கோடை வெயிலே கருணை காட்டுநீ

கோடை வெயிலே உன் கோரத்தாண்டவம் ஓய்வதெப்போது
கருணை காட்டுநீ காற்றும் சூடாச்சு
தொட்டவிடமெல்லாம் சுடுகிறது
தண்ணீரும் வெந்நீராய் 
தாகம் தணிக்க தண்ணீர் இங்கு காசுக்காய்
காற்றும் மணலோடு கலந்து
ஊழிக்காற்றாய் ஊர்தோறும்
புரிகிறது எனக்கு உன்கோபம்
தீயசெயல்கள் பெருகிடும் போதெல்லாம்
உணர்த்திடும் போக்கு இதுவன்றோ
சற்றே பொருத்தருள்வாய்
பிரளய மாற்றம் இப்போது வேண்டாம்
பிரிதொரு நாளில் திரும்ப வா !